Miasto nie chce Pałacyku. Spółka proponuje zamianę za “Mój Rynek”

Limanowa. Spółka BiS Holding zaproponowała władzom miasta Limanowa zamianę nieruchomości - przekazanie nieczynnego targowiska Mój Rynek w zamian za położony obok Pałacyk pod Pszczółką.

Podczas ostatniej sesji Rady Miasta Limanowa radny Piotr Zoń skierował do burmistrz Jolanty Juszkiewicz interpelację w sprawie Pałacyku pod Pszczółką - wiekowego budynku, zlokalizowanego przy ul. Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej. 

Obiekt, należący wcześniej do Banku Spółdzielczego w Limanowej, od kilku lat stanowi prywatną własność, został bowiem kupiony przez spółkę BiS Holding. Podmiot, który jest także właścicielem dawnej siedziby limanowskiej biblioteki, znajdującej się w sąsiedztwie, planował wyburzenie charakterystycznego budynku o wyjątkowej przeszłości. Jednak wiosną, jeszcze przed wyborami, przedsiębiorcy skierowali do trzech lokalnych samorządów - miasta Limanowa, gminy Limanowa i powiatu limanowskiego - propozycję rozpoczęcia rozmów na temat ewentualnej sprzedaży bądź dzierżawy obiektu o dużym znaczeniu historycznym i walorach architektonicznych. Przypomnijmy, że gotowość do rozmów wyraziły władze gminy Limanowa. 

Okazuje się jednak, że miasto Limanowa usłyszało od przedsiębiorców inną propozycję, niż gmina. Wspólnicy z BiS Holding w piśmie do Rady Miasta Limanowa zaproponowali miastu ewentualną zamianę na inną nieruchomość - obiekt nieczynnego targowiska “Mój Rynek”, które znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Pałacyku pod Pszczółką. 

Stanowisko burmistrz Jolanty Juszkiewicz w sprawie strzelnicy Wędrówka na Śnieżnicę i XII Galicyjski Piknik Kolejowy

Jakie jest stanowisko miasta w tej sprawie? Burmistrz Jolanta Juszkiewicz wyraziła je w odpowiedzi na interpelację radnego. Okazuje się, że samorząd nie jest zainteresowany przejęciem budynku. 

Z uwagi na upływającą kadencję rady, przewodniczący Rady Miasta Limanowa postanowił przekazać pismo do rozpatrzenia nowej Radzie Miasta. Miasto Limanowa na obecną chwilę nie jest zainteresowanie nabyciem Pałacyku pod Pszczółką, ale nie wyklucza przystąpienia do rozmów po omówieniu tematu przez radę - napisała Jolanta Juszkiewicz. 

Pałacyk pod Pszczółką został zbudowany na początku XX wieku jako siedziba Towarzystwa Zaliczkowego i Ochrony Własności Ziemskiej, którego tradycję kontynuuje Bank Spółdzielczy w Limanowej. To jeden z najstarszych murowanych budynków w Limanowej – powstał wcześniej, niż zabytkowa limanowska bazylika.

W czasie okupacji w budynku stacjonowała niemiecka żandarmeria. Zimą 1945 roku została tam ulokowana siedziba Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Limanowej. To z tym okresem związana jest najbardziej tragiczna karta w długiej historii budynku. 

Wiadomo, że na terenie nieruchomości dokonywano pochówków osób zabitych przez służby bezpieczeństwa. 17 kwietnia 1945 roku w strzelaninie, która wywiązała się podczas uwalniania aresztowanych akowców, zginęli Antoni Mruk „Guzik” i Franciszek Miśkowiec „Wacek”. Jak pisał dr hab. Tomasz Jan Biedroń, prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie, „zwłoki ich ubowcy zakopali na podwórzu więziennym”.

Na terenie Pałacyku pod Pszczółką dochodziło do wielu zbrodni. Wojciech Dębski „Bicz” aresztowany i oskarżony o współudział w opisanym powyżej odbiciu więźniów, został w celi limanowskiej „bezpieki” zamordowany (oficjalnie w nocy z 18/19 kwietnia 1945 roku powiesił się na pasku). Obecnie szczątki limanowskich „wyklętych” są pochowane we wspólnej mogile na kwaterze wojskowej cmentarza parafialnego w Limanowej.

Udokumentowane są też relacje z torturowania więźniów politycznych, o czym przypominaliśmy w tym roku, dzień przed Narodowym Dniem Pamięci Żołnierzy Wyklętych, gdy przy wejściu do budynku ktoś złożył wiązankę kwiatów z wymowną dedykacją: “Zamordowanym…”.

Skąd wzięła się nazwa budynku zlokalizowanego przy dzisiejszej ul. Matki Boskiej Bolesnej? Jak powiedział nam Karol Wojtas, lokalny historyk i regionalista, pierwotnie w szczycie fasady frontowej znajdowała się podobizna pszczoły, będącej symbolem pracowitości i zaradności ówczesnych mieszkańców. W okresie PRL przedstawienie owada zostało skute.