Czas dorosnąć Mateuszu

Zapraszamy do przeczytania najnowszego felietonu autorstwa PAPA, dziś o kolejnych spekulacjach na temat nowych władz miasta Limanowa.

Od wyborów samorządowych mija miesiąc. W Limanowej nadal cisza. Po 7 kwietnia wybrana głosami społeczności limanowskiej Pani Jolanta Juszkiewicz zniknęła. Jeden wywiad w RDN Nowy Sącz, to chyba wszystko co w przestrzeni medialnej Pani za chwilę Burmistrz dokonała. Oczywiście nie liczę udzielonych na pytania portalu limanowa.in odpowiedzi, bo na moje oko większość z nich była autorstwa wyborczego sztabu, nie samej Pani Jolanty. 

Może to celowa taktyka, żeby wyciszyć emocje. A przede wszystkim oczekiwania ze strony tych, którzy uważali, że gdyby nie uparty Bieda ich sprawy dałoby się załatwić od ręki. Przez kwiecień miasto rozgrzewały plotki o potencjalnych zastępcach, a jeszcze bardziej o odmowach tych, którzy w tej sprawie byli nagabywani. Chyba to najbardziej czytelny sygnał, że misja jest oceniana jako ciężka i raczej niewdzięczna. Bo niestety różdżka przedwyborcza musi zostać schowana do szafy. Rzeczywistość, to cholerny twardy sposób na wyjście z wyborczego rogu obfitości obietnic. 

Ogłoszona wszechpublicznie rezygnacja Pana Mateusza Wrońskiego z działalności związanej z klubem sportowym Limanovia, który w przeważającej mierze jest finansowany przez Miasto jest w tym kontekście znamienna. Powody, biorąc pod uwagę wielokrotne publiczne wyznania Pana Wrońskiego o miłości do barw klubowych, musiały przecież być poważne. Na moje oko, polityczne. Czy to będzie ten znaleziony z trudem kandydat na z-cę burmistrza? 

Zainteresowanie modernizacją kolei przerosło wyobrażenia organizatorów ​Modernizacja drogi powiatowej – utrudnienia w ruchu

Mówi się, zupełnie zresztą słusznie, że są stanowiska do których się dorasta. Że można kształcić się w zarządzaniu ludźmi, inwestycjami, urzędem, korporacją, itd. ale to wszystko furda gdy trzeba zmierzyć się z codziennymi trudami rządzenia miastem. Jeżeli moja swobodna spekulacja się sprawdzi, to Pana Mateusza czeka szybki kurs dorastania. Zapanowanie nad urzędem wymaga nie tylko zdolności interpersonalnych ale przede wszystkim pewnej dozy stanowczości i sporej dawki merytorycznej wiedzy. Nie można bowiem wierzyć wyłącznie podległym urzędnikom, którzy niejednokrotnie w imię świętego spokoju, będą woleli powiedzieć, że przepisy, procedury iż oni chętnie by pomogli ale nic się zrobić nie da.  Możnaby przecież wskazać urzędy, w których już na pierwszy rzut oka widać, że rządzący nie jest w stanie przeforsować własnych pomysłów, gdyż anonimowa urzędnicza masa wie lepiej. 

Pułapka jest tym większa, że zmiana następuje w maju, gdy budżet jest uchwalony a inwestycje pozaczynane. Trzeba będzie wejść w te niełatwe sytuacje (most koło ZUSu) prawie z marszu. Pani Burmistrz jest na pewno osobą o ujmującym charakterze, o dużych talentach interpersonalnych, mającą doświadczenie pracy w radzie miasta, ale aby poradzić sobie w zawiłościach finansów publicznych będzie potrzebowała ludzi, którzy na tej robocie zjedli zęby. I mają w sobie na tyle pewności siebie, czy nawet tupetu, by konieczne działania przeforsować. Czy ewentualny Mateusz Wroński ma tego rodzaju cechy? I czy bycie kierownikiem drużyny futbolowej przy nikłym doświadczeniu w jakiejkolwiek pracy zawodowej pozwoliło wykształcić konieczne kompetencje?

Nie da się przy tym zawsze być „bliżej ludzi”. Przecież bliżej jednych oznacza dalej od drugich. Gdy dwaj sąsiedzi przyjdą do urzędu by ponadawać na siebie nawzajem urząd rozstrzygając sprawę zadowoli co najwyżej jednego, albo żadnego. 

Panie Tusik, determinacji Panu z pewnością nie brakuje. Kolejne etapy Pana walk ze słabościami własnego organizmu były dla wielu ludzi inspiracją. Pana działania społeczne w wielu dziedzinach pozwoliły na stworzenie grup osób zaangażowanych wokół konkretnych, egzotycznych nieraz pomysłów. Jeżeli spekulacje okażą się prawdę nadejdzie czas na szybkie dorastanie. Dla człowieka w wieku lat 50-ciu to czas najwyższy.