Był proboszczem przez 54 lata, pełnił urząd w trakcie dwóch wojen światowych

12 listopada 1944 roku zmarł ks. Kazimierz Łazarski – przez wielu uważany za najwybitniejszego proboszcza limanowskiej parafii, który pełnił urząd przez 54 lata, w tym w czasie trwania dwóch wojen światowych. Dziełem jego życia jest limanowska bazylika – pomnik 100. rocznicy Konstytucji 3 Maja.

Ks. Kazimierz Łazarski urodził się 1 marca 1858 roku w Jordanowie. Kształcił go brat jego ojca, ks. Józef Łazarski. Studiował w latach 1877-1881 w Seminarium Duchownym w Tarnowie, a święcenia kapłańskie przyjął w 1881 roku. Pracował kolejno w Zawoi, Otfinowie, Starym Sączu, Zaborowie, Gwoźdźcu i Uszwi.

11 listopada 1890 roku biskup Łobos mianował go proboszczem w Limanowej. Będąc proboszczem limanowskim, dwukrotnie odbudował plebanię, postawił również kaplicę murowaną na cmentarzu w 1894 roku.

Piastował wiele zaszczytnych funkcji. Minister wojny z Wiednia mianował go kapelanem wojskowym, a bp Łobos delegatem biskupim do Rady Szkolnej, zaś w 1930 r. został mianowany przez bp. Wałęgę dziekanem limanowskim. Był również honorowym radcą Kurii biskupiej. Został odznaczony wieloma tytułami honorowymi ze strony Kościoła, doczekał się również uznania ze strony Państwa, bowiem 12 listopada 1931 roku prezydent Rzeczypospolitej, Ignacy Mościcki, nadał ks. Łazarskiemu Krzyż Oficerski Odrodzenia Polski.

Ostrzeżenie przed oblodzeniem w południowej Polsce Jarosław Szymczyk oskarżony ws. granatnika

Największym dziełem życia ks. Łazarskiego jest kościół parafialny – pomnik 100. rocznicy Konstytucji 3 Maja. W marcu 1891 roku został powołany Komitet Budowy Kościoła, na czele którego stanął właśnie ks. kanonik Kazimierz Łazarski. W 1908 r. rozpisano konkurs na projekt kościoła, a w 1909 r. rozpatrzono projekty na posiedzeniu konkursowym. Spośród zgłoszonych projektów, za najlepszy uznano projekt Zdzisława Mączeńskiego z Warszawy, za który autor otrzymał pierwszą nagrodę. Przeznaczono go do realizacji. Zanim jednak został zatwierdzony przez Komitet Budowy oraz Kurię Diecezjalną w Tarnowie, upłynęły następne dwa lata. W rezultacie do budowy przystąpiono w 1911 roku po rozebraniu istniejącego drewnianego kościoła. Budowa stanu surowego kościoła trwała do 1918 roku. Po siedmiu latach zmagań z budową, na kilka dni przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości, w październiku 1918 r. ks. Łazarski poświęcił kościół i odprawił w nim pierwsze i zarazem dziękczynne nabożeństwo różańcowe. Konsekracji kościoła dokonał ordynariusz tarnowski bp Leon Wałęga w październiku 1921 r., po 10 latach od rozpoczęcia budowy.

Oprócz zaangażowania w budowę kościoła, ks. kanonik Łazarski włączał się w działalność patriotyczną w mieście. Był jednym z tych, którzy w 1893 roku powołali do życia gniazdo „Sokoła”. Przez wiele lat wybierany był do Sądu Honorowego „Sokoła”. Ks. Kazimierz Łazarski był organizatorem nabożeństw patriotycznych w limanowskim kościele, m.in. związanych z: nabożeństwem błagalnym w rocznicę II rozbioru Polski czy nabożeństwa żałobnego za spokój duszy bohatera walki o wolność Ojczyzny śp. Tadeusza Kościuszki, bądź w kolejną rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. W roku 1910 ustalił lokalizację pomnika grunwaldzkiego z okazji 500 – lecia zwycięstwa pod Grunwaldem. W roku 1930 uczestniczył w odsłonięciu pomnika Nieznanego Żołnierza, wygłaszając płomienne kazanie do tłumu zgromadzonych mieszkańców Limanowej.

Pozostawał proboszczem przez 54 lata, w tym przez dwie wojny światowe. Zmarł 12 listopada 1944 roku w Limanowej i został pochowany w krypcie w arkadach po stronie północnej kościoła. Dziś jego imię nosi jedna z limanowskich ulic, przebiegająca nieopodal bazyliki.

Biografia pochodzi z publikacji wydanej przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Limanowej, w ramach mikroprojektu „Transgraniczne przenikanie”.

(Fot.: BS Limanowa)