Konsul Generalny Węgier odwiedził burmistrz Jolantę Juszkiewicz

Limanowa. Konsul Generalny Węgier w Krakowie Tibor Gerencsér spotkał się z burmistrz miasta Limanowa, Jolantą Juszkiewicz, aby omówić plany dotyczące współpracy polsko-węgierskiej.

We wtorek (11 czerwca) burmistrz miasta Limanowa Jolanta Juszkiewicz przyjęła oficjalną wizytę Konsula Generalnego Węgier w Krakowie, Tibora Gerencséra. Spotkanie miało na celu omówienie przyszłej współpracy na płaszczyźnie lokalnej między Polską a Węgrami.

Podczas spotkania Tibor Gerencsér pogratulował Jolancie Juszkiewicz wyboru na stanowisko burmistrza. Rozmowy dotyczyły przede wszystkim planowanych polsko-węgierskich przedsięwzięć, w tym organizacji 110. rocznicy Bitwy Limanowskiej na Jabłońcu, która przypada w grudniu tego roku.

Konsul Gerencsér, który jest historykiem i wykładowcą na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Eötvös Loránd w Budapeszcie, podkreślił znaczenie zacieśniania relacji między młodymi Polakami a Węgrami. Jego zdaniem, wspólne projekty kulturalne mogłyby odegrać kluczową rolę w budowaniu silniejszych więzi między obiema narodami.

Odnaleziono 11-letniego Fabiana Najlepsi uczniowie z nagrodami od władz samorządu

Bitwa pod Limanową, zwana również w szerszym kontekście operacją łapanowsko – limanowską, związana jest z początkową fazą I Wojny Światowej, z walkami toczonymi na przełomie listopada i grudnia 1914 r. Była jednym ze strategicznych działań militarnych na Wschodnim Froncie, pomiędzy wojskami Cesarstwa Austro – Węgierskiego i Cesarstwa Niemieckiego, a armią Cesarstwa Rosyjskiego. W krwawych bojach starło się ze sobą 90 tysięcy żołnierzy państw sprzymierzonych z liczącą 120 tysięcy żołnierzy 3. Armią Rosyjską. W bojach tych brały również udział Polskie Legiony Józefa Piłsudskiego.

Wojska austro – węgierskie w Galicji, czyli w części ziem polskich, będących wówczas w granicach Cesarstwa Austro – Węgierskiego, od początku trwania wojny doznawały ciągłych klęsk, cofając się przed Rosjanami w kierunku zachodnim i tracąc w ciągu trzech miesięcy ok. 6/7 terytorium tej krainy. W połowie listopada 1914 r. wojska rosyjskie stanęły na przedpolu twierdzy Kraków, zaś w Karpatach doszły do Limanowej. Rosyjski „walec parowy” zmierzał do opanowania przełączy karpackich, Bramy Morawskiej oraz zdobycia uprzemysłowionego regionu Śląska, Czech i Moraw. Wojska austro – węgierskie zostały wówczas przegrupowane i wzmocnione silnym korpusem pod dowództwem gen. Józefa Rotha, w skład którego wchodziły również oddziały niemieckie. Operacja rozpoczęła się 2 grudnia 1914 r. i rozgorzała na długiej linii 
(ok. 100 km.) – od Wisły, aż po główny grzbiet Beskidów. Kasina Wielka, Góra Świętego Jana, Łąkta, rejon Sobolowa, Leszczyna, Rajbrot, góra Kobyła, Golców, Jabłoniec – to miejsca najcięższych bojów tej operacji. 

Przełamanie frontu nastąpiło 12 grudnia 1914 r. Szczególnie sławnym stał się bój oddziału spieszonych huzarów węgierskich o ufortyfikowane wzgórze Jabłoniec, które znajdowało się w rękach Rosjan. Zginął wtedy płk. Othmar Mühr, któremu cesarz austriacki Franciszek Józef I nadał pośmiertnie przydomek „von Limanowa”. Takie odznaczenie otrzymał również dowodzący głównym uderzeniem gen. Józef Roth. Bitwa pod Limanową była pierwszym istotnym zwycięstwem wojsk austro-węgierskich przy nieznacznym wsparciu niemieckim (47. Dywizji Piechoty). Wydarzenie to odbiło się szerokim echem w całym cesarskie i podniosło ono morale jego armii.

Bitwa pod Limanową stała się wydarzeniem szeroko komentowanym w monarchii austro-węgierskiej – nazwę „Limanowa” nadano ulicy w Budapeszcie, taki przydomek cesarz Franciszek Józef dodał do nazwiska głównodowodzącemu ofensywą – gen. Rothowi i poległemu na Jabłońcu dowódcy huzarów węgierskich – płk. Muhrowi. Nazwa „Limanowa” trafiła też na strony najpoczytniejszej książki o czasach I wojny światowej – „Przygody dobrego wojaka Szwejka” – Jarosława Haszka.