Ta­jem­ni­cze mie­szan­ki. Jeśli na opa­ko­wa­niu wid­nie­je napis: mie­szan­ka mio­dów z kra­jów UE i spoza UE, nie na­le­ży mieć złu­dzeń. Bę­dzie to mnó­stwo miodu chińskie­go czy in­dyj­skie­go i dla nie­po­zna­ki odro­bi­na ro­dzi­me­go.
Pro­por­cje? Do­wol­ne, prze­cież nikt na ety­kie­cie tego nie wy­szcze­gól­nia. A w mio­dach azja­tyc­kich mogą być an­ty­bio­ty­ki czy sub­stan­cje, któ­rych sto­so­wa­nie jest tam do­zwo­lo­ne, a w kra­jach UE za­bro­nio­ne. Uwaga, w pro­ce­sie mie­sza­nia te miody też się pod­grze­wa. Nie dość zatem, że miód chiń­ski ma ta­jem­ni­czy skład, czę­sto nie naj­lep­szy, to jesz­cze to pod­grze­wa­nie nisz­czy reszt­ki war­to­ścio­wych sub­stan­cji.
Chiński i Indyjski Miód.

Teoretycznie Chiński miód jest zakazany w Europie, jednak podobnie jak w przypadku GMO, i konserwantów istnieje prawo wolnej Amerykanki, lobbingu i łapówek, oraz naciąganych norm żywieniowych.
Trzecia część miodu sprzedawanego w Europie i USA pochodzi z Chin, i może być skażona nielegalnymi antybiotykami i metalami ciężkimi.
Mimo zapewnień ze strony Unii Europejskiej i Food and Drug Administration oraz licznych marionetkowych urzędników o braku chińskiego miodu w produktach sprzedawanych na obu rynkach, to nasze małe śledztwo wykazało, że toksyczny miód mieszany jest z miodem naturalnym przez wszystkich światowych potentatów spożywczych.

Od ponad dwóch lat istnieje ogromny nielegalny rynek handlu toksycznym miodem dostarczanym wprost do hurtowni w beczkach, których zewnętrzne ścianki wypełnione są paliwem lub chemikaliami.
„Nie jest tajemnicą, że przemyt miodu jest napędzany przez ogromne pieniądze. Chęć zaoszczędzenia paru dolarów jest większa niż etyka. Ten toksyczny miód stosowany jest w produktach spożywczych i medycznych, przechodząc badania poprzez łapówki lub dostarczanie fałszywych próbek towarowych …”, mówi Richard Adee, który jest przewodniczącym Waszyngtońskiej Komisji Legislacyjnej Amerykańskiego Stowarzyszenia Producentów miodu.
„Korporacje poprzez swoje wpływy i ogromne łapówki są bezkarne , a przemy toksycznego miodu rośnie z roku na rok…” powiedział Adee.

” Wszyscy z branży wiedzą, że większość przerabianego miodu trafiającego na rynki USA i Europy pochodzi z Indii, Chin i Wietnamu” ,powiedział Elise Gagnon, prezes Odem International, światowego domu handlowego, który specjalizuje się w sprowadzaniu dużych ilości surowego miodu.

Dlaczego chiński miód jest niebezpieczny?

Chińskie pasieki zaczęły używać różnych nielegalnych metod, aby ukryć pochodzenie ich miodu w 2001 roku.
Epidemia bakterii zgnilca doprowadziła do zagłady większości pszczelich rodzin. Ta sama zaraza zwalczana była w Indiach antybiotykami dla zwierząt w tym chloramfenikolem.
Liczne pszczele rodziny po dramatycznych wydarzeniach w Chinach, były przenoszone z Indii… Jakie to miało reperkusje?
Naukowcy wykazali, że dzieci spożywające chloramfenikol są podatne na uszkodzenia DNA i rożne formy raka.
Wkrótce po tym, FDA zakazała jego obecność w żywności. Zakazy, zakazami ale realia są zupełnie inne.
Metale ciężkie
Wielkie korporacje zatruwają metalami ciężkimi dziesiątki tysięcy drobnych pasiek rozsianych od rzeki Jangcy i przybrzeżnych terenów Guangdong i Changbai do śródlądowej prowincji Qinghai.
Także ołów zawarty w pojemnikach przeznaczonych do zbierani miodu zanieczyszcza miód…