Tysiące godzin pracy nad miniaturą

W połowie stycznia skończył dzieło, nad którym pracował 1600 godzin, czyli prawie przez 62 doby. Limanowski architekt skończył budowę miniatury największego czteropokładowego galeonu wszechczasów pochodzącego z XVIII wieku. Model zaczął składać dokładnie 12 listopada 2007 roku, skrupulatnie notując godziny pracy i kolejne wykonane etapy.

Szeroko pasję Leszka Pilawskiego opisuje aktualny numer Dobrego Tygodnika Sądeckiego. Niezwykła cierpliwość, precyzja i wytrwałość są potrzebne, by realizować pasję, którą jeszcze w czasach liceum zaraził się znany architekt z Limanowej. Niedawno skończył budowę miniatury największego czteropokładowego galeonu wszechczasów pochodzącego z XVIII wieku. Części do konstrukcji modelu przychodziły wraz z kolejnymi numerami specjalistycznego pisma, w sumie 143 numery. Leszek Pilawski jednak nie tylko składa model, ale też udoskonala propozycje producenta, choćby poprawiając wzór latarni czy galeryjki. Najczęściej pracuje nocami, zwykle po kilka godzin. Zbudowany właśnie galeon nie jest pierwszym dziełem limanowskiego architekta. W pokoju stoi nieco mniejszy Jan Chrzciciel. Jego wykonanie zajęło mniej więcej dwa lata. Zachwyca nie tylko sylwetka żaglowca, ale i pajęczyna nitek, bloki i zblocza, które trzeba było misternie połączyć. Prawie ukończony jest też model Bismarcka, który wśród znawców marynistycznych uchodzi za najpiękniejszy okręt wszechczasów.

Leszek Pilawski urodził się 7 maja 1942 roku w Rabce Zdroju. W młodzieńczych latach jego pasją były statki. Dlatego po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej. Tam jednak na poważnie zainteresował się architekturą. Tytuł magistra w tej dziedzinie uzyskał w 1967 roku. Od czterdziestu lat zajmuje się projektowaniem domów. Najbardziej znany jest jednak z budowli sakralnych. Do jego sztandarowych projektów sakralnych należą te z czasów komunistycznych m.in.: kaplica w Młynnem w 1984 roku i Kościół w Starej Wsi w 1986 roku. W latach dziewięćdziesiątych zaprojektował m.in. kapliczkę przy ul. Jabłonieckiej w Limanowej (1993), Krzyż Grunwaldzki w Limanowej (1995), monumentalny Krzyż na Miejskiej Górze w Limanowej (1996), wieżę w kościele w Przyszowej (1996), dzwonnicę w parafii Limanowa – Sowliny (2001). W latach siedemdziesiątych nadzorował budowę Limanowskiego Domu Kultury.

Rozmowy o cyberprzemocy i odpowiedzialności prawnej Świąteczny klimat zagości na rynku