Przegląd przedwojennej prasy - cz. VI

O czym rozpisywały się lokalne gazety tuż przed wybuchem II wojny światowej? Które wydarzenia budziły największe zaciekawienie i kontrowersje w społeczeństwie powiatu? Jak wyglądało życie mieszkańców Limanowszczyzny sto lat temu? Dziś o konsekracji świątyni w powiecie limanowskim - kościoła parafialnego w Laskowej.

Nasza Sprawa
Nr. 45
Tarnów, 11 listopada 1934 r. 

Laskowa. Konsekracja nowego kościoła. Pomimo kryzysu i powodzi, które nie ominęły górskiej wioski, nad rzeką Łososiną położonej, mamy to szczęście podzielić się z zacnymi Czytelnikami radosną wiadomością, że dnia 12 września 1934 roku odbyła się u nas wielka uroczystość konsekracji nowego kościoła. Choć mamy tymczasowy drewniany kościółek, zbudowany w roku 1908, pragnęliśmy mieć obszerny, murowany i tyle podjęliśmy wysiłków, że przed kilku laty stanął nowy kościół, według projektu budowniczego z Nowego Sącza, p. Wacława Wiktora. Ale nie było jeszcze okien, sklepień, drzwi, posadzki; dopiero w tym roku, dzięki ofiarności parafjan i dworu Państwa Michałowskich i Pani Niewiadomskiej, zdołaliśmy dzieła dokończyć. We wilję uroczystości cała parafja przystąpiła do spowiedzi św. i witała wieczorem JE. Ks. Biskupa Ordynarjusza Lisowskiego, przywożącego relikwje Świętych Męczenników dla naszego kościoła. Nazajutrz liczne rzesze wiernych przyjęły Komunję św., a potem odbyły się długie i przepiękne obrzędy konsekracji kościoła i ołtarza. Po ich ukończeniu, wśród ogromnej procesji przeniósł Ks. Biskup Przenajświętszy Sakrament do nowego kościoła, w którym, po kazaniu Ks. Proboszcza z Ujanowic Bernardyna Dziedziaka, odprawił uroczystą sumę z asystą Ks. Prałat Kazimierz Łazarski, dziekan limanowski.

Szlachetni Państwo Michałowscy przyjęli u siebie uczestników uroczystości, a mieli się czem pochwalić, bo dworek ich, to prawdziwy zabytek sztuki religijnej, bardzo rzadko obecnie spotykany. Przed nieszporami raz jeszcze odwiedził Ks. Biskup Pana Jezusa w nowej świątyni, gorąco podziękował wszystkim, którzy się przyczynili do zbudowania kościoła, zachęcił do życia dla Chrystusa i według Jego Boskiej nauki, a wreszcie ogłosił, że w uznaniu zasług, położonych przez miejscowego Proboszcza Ks. Jakóba Sorę, udziela mu przywileju noszenia rokiety i mantoletu.

Przy dźwiękach nowych dzwonów, z pieśnią na ustach: „Ciebie na wieki wychwalać będziemy", odprowadzili Laskowianie Arcypasterza nową, umyślnie dla kościoła zbudowaną drogą, do bramy pożegnalnej, skąd wśród banderji na koniach i oddziału kolarzy rowerzystów wyruszył do Tarnowa.

Uroczystość w Laskowej, liczącej zaledwie 1'898 dusz, wskazuje jasno, co zdoła wykonać ofiarność i poświęcenie nawet w tak trudnych i ciężkich czasach. Niech to zachęca wszystkich, którzy chcą coś uczynić dla chwały Bożej, by robili, co jest w ich mocy, a Pan Bóg dopomoże i pobłogosławi.